De leukste Griezelboeken

Om 17.13 vanavond ging de zon onder en kon het griezelen beginnen. We eten eerst iets griezeligs. Spokenpannenkoeken, wormenspaghetti of heksensoep uit Het Grote Griezelkookboek van Roald Dahl.

Na het eten doet Simcha een kussensloop met gaten erin geknipt over haar hoofd en gaan we met een zaklamp lachend en gillend in het donker door de boomgaard. Ik doe alsof ik schrik van iedere gevallen appel waar ik op stap. En Peter zegt dat hij dit echt veel te spannend vindt allemaal. Simcha voelt zich de dapperste van het land. We gaan de ingrediënten zoeken voor onze heksensoep; spinnenweb (suikerspin), kikkerdril (jellypudding), het oog van een gewonde soldaat (mooie gelegenheid om dat spel met een pot groene zeep te spelen!) en de schreeuw van een oude man. Dus we moeten Opa laten schrikken.  Om daarna met koude wangen en een enorme stapel leuke griezelboeken op de bank te ploffen. Halloween is een goed excuus om lekker tegen elkaar aan te kruipen en samen te lachen om onze angsten.

Voor de kleintjes zijn favoriet:

– Waar is de draak? van Leo Timmers Hilarisch boek van de maker van ‘Een huis voor Harry’ waarbij stoere riddertjes in de schaduwen steeds draken denken te zien en angstig wegrennen. Hèt boek om te lachen om je eigen angsten.

– Merlinde de kleine heks van Daniela Drescher. Prachtig getekend met veel mooie natuurlijke details en een enorm zielig draakje in de hoofdrol die bij het binnen halen van de oogst een doorn in z’n voet krijgt. Helaas pakken de toverspreuken om hem te genezen niet helemaal goed uit.

– De Maanlichtdraak van Cornelia Funke over een jongetje bij wie de figuren uit zijn boek ’s nachts tot leven komen in zijn slaapkamertje en met wie hij mooie avonturen beleeft voordat hij wakker wordt.

Voor de wat groteren zijn de boeken van Paul van Loon (Foeksia de miniheks kan al vanaf wat kleiner) en natuurlijk Roald Dahl onmisbaar. Niemand is zo goed in de combinatie lachen en griezelen als Dahl. We lezen nu met veel smaak De Griezels. En verheugen ons erop om volgend jaar ook aan De heksen te beginnen. Mijn juf Guda las het ons ooit voor in de klas. Ik zie haar nog gevaarlijk over het randje van haar bril naar ons kijken terwijl ze las dat je eigen juf ook best eens een heks zou kunnen zijn. Onvergetelijk.

Misschien hebben we ons nog wel meer verheugd om te beginnen aan de boeken van Harry Potter. Een half jaar geleden probeerde ik het al eens. Maar na anderhalve bladzijde hing Simcha op z’n kop in haar stoel. Het pakte haar niet. De magische taal van J.K. Rowling ging straal langs haar heen. Maar de tijd van Halloween leek de uitgelezen gelegenheid om het boek nog eens te proberen.

‘Mama pleeeeeaaase nog één stukje pleeeeeeaase…’ En dat je zelf wel weet dat het beter is om niet toe te geven aan de verzoeken van eindeloos meer, maar dit keer eigenlijk ook niet kan wachten. Dus een pot thee erbij om de keel te smeren. En nog een hoofdstukje maar. In de hoop dat Hagrid weer komt. ‘Ach steek je kop toch in de plee en trek door’, is hier nu officieel verkozen tot beste zin voor als je boos bent. Harry Potter inspireerde ons dit keer ook bij de griezeltocht. We maakten een toverstaf en als een echte Olivander koos Simcha er een van appelhout met elfenstof en feniksveer, lekker soepel. En in het kippenhok vonden we een gouden drakenei. Nu maar hopen dat Simcha hem niet wil uitbroeden net als Hagrid…