Kerstvakantie vol boeken

Ieder jaar versierde ik een grote mand met dennengroen en kerstlichtjes en deed daar voor iedere dag van de advent een boek in. Een stervormige sticker voorop met de datum, aftellend naar Kerstmis. Iedere dag begonnen we met het gezellig op de bank lezen van een mooi kerst of winterverhaal. Toen ik net moeder was, zaten er vooral boeken van de bibliotheek in, maar zo langzamerhand spaarde ik er meer. Van de kringloopwinkel of marktplaats. En ook in de schoen zat er ieder jaar een mooi nieuw kerst- of winterboek bij, die dat jaar zijn plekje vond in de adventboekenmand.

Dit jaar was het me allemaal teveel. Om weer een adventskalender aan de muur te hebben, het dagelijkse kijken van de serie Kerst met Linus, de houten Jozef en Maria die zich door het huis verplaatsen op zoek naar de stal en op alle adventzondagen een extra kaars aansteken. Allemaal prachtig en gezellig. Maar het was teveel. Ik bedacht me regelmatig: och Jozef en Maria hebben zich al drie dagen niet verplaatst. Volgens mij zijn we al vijf dagen de plaatjes op de kalender vergeten. En oh ja vandaag was het zondag. We hadden eigenlijk een extra kaars aan moeten steken in de adventskrans. Alles wat we het afgelopen jaar als gezin hebben beleefd heeft me nu het echt achter ons ligt dan eindelijk overspoeld. En dus was het tijd voor feestaanpassingen.

Want advent kan een prachtige tijd zijn van verstilling naar Kerstmis toe. Van innerlijke contemplatie. En dus betekende dat dit jaar dat ik heel veel tradities heb gelaten, en dit jaar geen adventboekenmand heb gedaan. Het enige boek waar ik uit voor heb gelezen over de geboorte van Jezus dit jaar is de Kinderbijbel van Cramer-Schaap. Prachtig verteld en geïllustreerd. Ik hing slechts een enkele brandende ster voor het raam en er kwam tot op heden geen enkele kerstversiering. Alles zou moeten wachten tot het daadwerkelijk Kerstmis zou worden. Ik nam mijn intrek in de yurt in de tuin waar ik ’s avonds in het donker naar toe liep met een thermoskan warme winterthee. Daar ging ik met een boek bij het haardvuur zitten om er in mijn eentje mijn rust weer te vinden. Die kleine wandeling van het huis naar achteren in de boomgaard met de heldere sterren die boven me fonkelden en de maan die mijn pad tussen de laaghangende takken door verlichtte, dat werd mijn advent. Diep onder de deken met een trui aan slapen in de koude nachten, waarna ik me ’s ochtends weer voegde bij de warmte van de rest van het gezin.

Nu de kerstvakantie is gekomen haal ik de kerstspullen tevoorschijn. En komen ook onze liefste kerstboekjes weer naar boven. We delen Simcha’s allerliefsten:

Maria’s kleine ezel van Gunhild Sehlin en illustraties van Hélène Muller. Dit boek is misschien wel de reden dat Simcha zo blij was dat ze dit jaar bij het kerstspel de ezel mocht zijn. Het verhaal is verteld vanuit het ezeltje dat eerst verwaarloosd werd en toen het door Jozef voor Maria werd gekocht voor het eerst liefde mocht ervaren. Met trots droeg hij Maria en het kindje in haar buik naar Bethlehem. En toen het was geboren in de stal waakte hij over het kind. Een heel liefdevol en ontroerend kerstverhaal dat in geen kast mag ontbreken. Het kerstverhaal van Brian Wildsmith met zijn prachtige gouden en kleurrijke illustraties waarin het ezeltje zelf ook een klein ezeltje heeft gekregen die zijn moeder nareist naar Bethlehem omdat hij haar zo vreselijk mist, wordt hier ook graag gelezen. Maar is toch niet het échte verhaal volgens Simcha. Ik pak zelf ook vaker Maria’s kleine ezel merk ik. Misschien komt het door het kleine formaat van het boek van Wildsmith of door de mooie boodschap van geloof en vertrouwen in het boek van Sehlin en welk wonder er gebeurt als liefde de overhand heeft.

Het boek De ezel en de os van Loek Koopmans vinden we bijna even mooi als Maria’s kleine ezel. Door de komst van het kindje in de stal wordt de anders zo knorrige os ineens van liefde vervuld. Hij sluit zelfs vriendschap met de ezel. Prachtige tekeningen. Vooral die van het kindje Jezus zijn zo levensecht dat we er maar naar blijven kijken.

Een ander mooi boek dat Kerstmis duidt en vertelt over het kindje geboren in een stal is Het kerstklokje van Maja Dusikova en Rolf Krenzer. Een herdersdochter vindt een klokje en bewaart het voor een hele bijzondere gebeurtenis. Zo bijzonder dat we het nog steeds ieder jaar vieren en in onze kerstbomen klokjes te laten klingelen. Mooi getekend en een mooie boodschap over geven en wat je krijgt wanneer je dat doet die erg mooi past bij Kerstmis.

Het boek dat Simcha dit jaar kreeg en waar ze ook eindeloos in haar eentje op haar kamer in zit te bladeren, heeft niks met het kerstverhaal van het kindje in de stal maar wel met hoe door onbaatzuchtig aan anderen geven het licht van Kerstmis in je eigen hart kan gaan branden. De zeven kersttruitjes van Jan Fearnley gaat over een vogeltje dat iedere dag voor Kerstmis een truitje weggeeft aan een diertje dat het koud heeft en daardoor uiteindelijk zelf op kerstavond zit te bibberen, maar uiteindelijk de mooiste Kerst ooit zal beleven. Met het boek kan je ook leuk samen aftellen in de week voor Kerstmis. Dan kan je het iedere dag samen lezen en bedenken wat jullie net als het vogeltje aan iemand in nood zouden kunnen geven.

Als het dan eindelijk Kerstmis is leest Simcha heel graag Kerstfeest voor een elfje van Daniela Drescher. Ook dit boek gaat over het helpen van iemand in de kou en de warmte die je daarvoor terugkrijgt. Een elfje vindt een verdwaald kabouterkind tijdens een sneeuwstorm. Nadat ze hem haar manteltje heeft gegeven, brengt de kerstman hen veilig thuis.

Het boompje van Loek Koopmans is weer een echte kerstklassieker. Over een klein kerstboompje dat geen harde naaldjes wil maar zachte blaadjes zoals de andere bomen. Met Kerstmis zal hij eindelijk gelukkig zijn, maar om een andere reden dan hij had gedacht. De boodschap van houden van jezelf zoals je bent is prachtig. De tekeningen zijn zo sfeervol en ikzelf hou vooral van het einde waarin een moeder en kinderen zelf bij elkaar kruipen op de bank om hetzelfde verhaal te lezen zoals ook wij het op dit moment samen lezen. Een prachtig gevoel van verbonden zijn.

Het boompje van Yuval Zommer heeft niet alleen dezelfde titel maar gaat ook over een boompje dat niet gelukkig is. Maar heeft een hele andere sfeer. De kaft is met glitters versierd en de tekeningen zijn kleurrijk en uitbundig. Het kerstboompje in het verhaal groeit krom en wordt daarom niet uit het bos gehaald om bij de mensen thuis te staan met Kerstmis. Uiteindelijk komt het boompje erachter dat in het bos blijven staan voor een boom toch zo gek nog niet is. Als ambassadeur van OERRR is dit een van mijn favoriete boodschappen van alle kerstboeken die er zijn. Al is Het boompje van Loek Koopmans altijd m’n favoriet geweest, ik denk dat ik dit boek misschien nog wel fijner vind. Het heeft in ieder geval veel minder tekst en is daardoor heerlijk om in de vakantie eindeloos vaak voor te lezen.

Dan zijn er nog drie boeken die ons iedere Kerst doen zingen. De twaalf dagen met Kerstmis van William Morris vertaald door Jan Rot is niet alleen een favoriet kerstboek maar een boek dat het hele jaar door, ook in hartje zomer, met veel plezier uit de kast wordt getrokken. Ik had eerlijk gezegd door de eindeloze herhaling, de hoeveelheid tekst en de gestileerde vormgeving nooit gedacht dat dit zo’n groot succes zou zijn, maar dat is het. VIJF MAAAAL GOOUUD zingen we nu keihard in plaats van FIVE GOOOLD RINGS!! Heerlijke om dit lied nu ook elke Kerst in het Nederlands met de kinderen keihard te kunnen brullen.

Stille nacht staat vol kerstliedjes met leuke tekeningen van kinderen die het kerstspel spelen van Marijke ten Cate. Heerlijk om samen te kijken en te zingen of te gebruiken bij het spelen van het kerstspel. Blauwe lap om en je hebt een mooie Maria, pop in een kistje met een schapenvacht, twee oren op bij de hond en hij is de ezel. En Opa met zijn wandelstok is natuurlijk herder. Zo makkelijk kan het zijn en daar helpt dit boek bij.

Als kleintje bladert onze Norah het liefste in Kerstmis met Rupsje Nooitgenoeg. Eerlijk is eerlijk, het bevat geen briljant kerstverhaal maar zit vol flapjes met dieren erachter die ze na kan doen en dus roept ze enthousiast ‘Kijken, kijken!’ zodra ze het goudkleurige boekje ziet liggen. Heel fijn is Mijn eerste Kerstmis van Dick Bruna. Het kerstverhaal met de oh zo bekende tekeningen van Bruna. De schaapjes, de engelen, de baby en de koningen. In een nieuwe kartonnen versie met leuke doorkijkjes erin. We lachen wat af omdat je elkaar aan kan kijken door de doorkijkjes heen. Of een hand kan geven. Echt een boekje dat voor de allerallerkleinsten ook heerlijk is.

En onze laatste absolute favoriet is De notenkraker van Jessica Courtney Tickle. Dit prachtige vrolijke geillustreerde muziekboek is een van de mooiste kerstcadeaus die je aan je kinderen kan geven. Niet alleen het verhaal van de notenkraker kan je erin lezen maar ook de muziek is te beluisteren. Simcha heeft de muziek door dit boek zo goed leren kennen en is zo nieuwsgierig geworden naar het ballet dat we haar dit jaar kaartjes voor De notenkraker cadeau zullen doen om samen in de kerstvakantie heen te gaan. Het boek is officieel voor 4+ maar Norah weet met haar kleine vingertjes ook precies hoe ze de muziek af kan spelen en is even betoverd. Fijn kerstfeest allemaal!